اثر آلوئه ورا همراه با تمرین شنا بر آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز موش های صحرایی ‏دیابتی

سابقه و هدف: بیماری دیابت می تواند تأثیر مخربی بر روی اندام های مختلفی ازجمله کبد داشته باشد. در این حالت شاخص آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز در خون زیاد خواهد شد. مطالعه حاضر باهدف بررسی اثر آلوئه ورا همراه با تمرین شنا بر آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین انجام گردید. مواد و روش ها: تعداد 84 رأس موش صحرایی به طور تصادفی به هفت گروه سالم کنترل هفته اول، سالم کنترل هفته چهارم، دیابتی کنترل هفته اول، دیابتی کنترل هفته چهارم، عصاره آلوئه ورا، تمرین شنا و عصاره آلوئه ورا با تمرین شنا تقسیم شد. برنامه تمرینی شامل سه جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه به مدت 4 هفته انجام شد. در پایان با خون گیری از قلب میزان آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز مشخص گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها، از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (05/0=α). یافته ها : نتایج نشان داد که القاء دیابت منجر به افزایش معنی دار آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز می گردد (001/0=p) همچنین چهار هفته مصرف آلوئه ورا و تمرین شنا هر کدام اثر معنی داری بر کاهش آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز دارند (001/0=p)؛ در حالی که چهار هفته تمرین شنا همراه با مصرف آلوئه ورا تأثیر بیشتری بر کاهش آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز دارد (001/0=p). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که هر چند تمرین شنا به تنهایی و مصرف عصاره آلوئه ورا به تنهایی اثر کاهنده ای بر روی آنزیم های کبدی دارد اما تمرین شنا همراه با مصرف عصاره آلوئه ورا تأثیر بیشتری بر کاهش آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز دارد. واژگان کلیدی: تمرین شنا، دیابت، آلوئه ورا، موش صحرایی، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز